Değerli Dostlar;

Hayatımızdan bir yıl daha geçti. Geçen yıl içerisinde dünyaya gözünü açan evlatlarımız oldu. Ama yıl içerisinde Rabbine yürüyen kardeşlerimiz de oldu. Kederlerimiz oldu.
Sevinçlerimiz oldu.Kimi emekli ikramiyesine , kimi maaşına gelen zamma, aldığı yeni arabaya, çocuğunun mezuniyetine sevindi… Kimi de sabah uyandığında evinin üzerine bir bomba düşmediğini fark edince, sevindi. Bir kör kurşuna hedef olmadan geçen güne sevindi. Soluduğu havanın kendisini zehirleyen kimyasal gaz içermediğine sevindi. Kan ve barut kokan dünyasında bir ayağını kaybetse de diğerinin varlığına sevindi. Yaratıldığı günden bu yana belkide en zengin dönemini yaşayan dünyada, açlıktan ölen yüzbinlerin yanında, ölmeyip hayatta kaldığına sevindi . Bu kadar çok sevinilecek şey varken dünyada, fazla kilolarımıza üzüldük. Arabamızın eski model olmasına üzüldük. Her akşam benzer şeyleri yediğimize üzüldük. Bir ömür ayakkabıyla tanışmayanların olduğu dünyamızda yeni aldığımız kıyafetimize uygun renkte ayakkabı bulamadığımıza üzüldük. Takımımız yenildi diye,oy verdiğim parti kaybetti diye üzüldük.

Kısacası hayatımızda anlamı olan yada olmayan bir çok şeye sevindik yada üzüldük.Acaba sevinçlerimiz ve üzüntülerimiz ,fakir-fukaranın sevinç ve üzüntüleri ile örtüşüyormu ? Ayakkabısı olmayan bir çocuğun duyduğu acı ve soğuğu biz duyabildik mi? Annesine,babasına yada herhangi bir akrabasına veya ihtiyaç sahibi bir Allah kuluna yapılan yardımın hazzını ve güzelliğini kalbimizde hissedebildik mi ? Okuyacak kadar maddi imkanı olmayan kardeşlerimizin okumasını sağlamak için burs veren dernek ve kuruluşlara küçücük miktarlarla destek olmayı neden düşünmedik? Kendinize ÖLÜM de var… Bende vaktim gelince öleceğim.Bu nedenle bu dünyadan güzel ayrılmalıyım.Hak-hukuk yememeliyim,fitne-fesat yapmamalıyım.Dediniz mi? Kısacası kendimizi sorguluyormuyuz ?

Değerli Dostlar,

Ömür hızla ilerliyor… Kimimiz on beşinde, kimimiz kırkında, kimimiz ellisinde. Çocuk olduğumuz günlere dönüp baktığımızda hemen yanı başımızda dün gibi duruyor. Ömrümüzden daldan düşen yaprak misali bir yıl daha gitmek üzere.Hayat yolculuğunda ilerlerken amaçsız geçen bomboş bir yıla sevinmek mi, yoksa yeni yıla ışık tutması için üzerinde düşünmek mi gerek, iyi hesap etmeliyiz.

Insanın hayatında eğlenmenin de kutlamanın da, meşru çizgiler içerisinde olması gerektiğini asla unutmamalıyız. Müslüman olmayanların, inanç ve değerlerine saygılı olmak imanî ve insanî bir gerekliliktir. Fakat, dinimizde,örf ve adetlerimizde yeri olmayan inanç ve fiilleri hayatımıza taşıyarak, eğlence kültürü adı altında sunmamalıyız ve yaşamamalıyız. Bu tip davranışlar yaşantımızda ne kadar doğru bir davranıştır, tekrar tekrar düşünmeliyiz.

Geçen yıllarınızın muhasebesini en güzel şekilde yapmanız dileğiyle,Yeni yılınızı canı gönülden kutlar,yeni yılınızın, kardeşliğin, fedakârlığın, şefkatin tekrar insanlık tarafından hatırlanmasına vesile olmasını temennî ederim. Zulüm ve gözyaşının dindiği, hukuksuzluğun ortadan kalktığı, kardeşliğin tesis edildiği, paylaşımın bir değer olarak insanlık hayatında tekrardan kendisine yer bulduğu bir yıl olmasını Yüce Mevlâ‘dan niyaz ederim.